ติดเชื้อ HIV ดูแลตัวเองอย่างไร

ติดเชื้อ HIV ดูแลตัวเองอย่างไร

การตรวจพบว่าตัวเอง ติดเชื้อ HIV และต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับเชื้ออาจเป็นเรื่องที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจของผู้ติดเชื้ออย่างมาก แต่ด้วยการดูแลตนเองอย่างเหมาะสม ผู้ติดเชื้อสามารถมีชีวิตที่มีสุขภาพดีได้ เพราะการดูแลตนเองเมื่อ ติดเชื้อ HIV เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการรักษาความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวม และการจัดการสภาพร่างกายอย่างมีประสิทธิภาพ บทความนี้ นำเสนอเคล็ดลับและกลยุทธ์ที่จำเป็น เพื่อนำทางชีวิตในฐานะบุคคลที่ ติดเชื้อ HIV ตั้งแต่การเข้าสู่กระบวนการรักษาพยาบาลและการทำความเข้าใจตัวเลือกการรักษา ไปจนถึงการใช้พฤติกรรมการใช้ชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ การป้องกันการแพร่เชื้อ การจัดการสุขภาพจิตและอารมณ์ที่ดี ตลอดจนการเข้าถึงแหล่งข้อมูล การสนับสนุนที่จำเป็นเพื่อช่วยให้ผู้ ติดเชื้อ HIV มีความรู้และเครื่องมือที่จำเป็นในการดำรงชีวิตและมีความสุขขณะใช้ชีวิตร่วมกับเชื้อเอชไอวีได้ โดยการน้อมรับแนวทางปฏิบัติในการดูแลตนเองและการรับทราบข่าวสารที่เกี่ยวข้อง

การดูแลทางการแพทย์ และการรักษาผู้ ติดเชื้อ HIV

“Quicky"

เมื่อพูดถึงการดูแลตัวเองในฐานะบุคคลที่ติดเชื้อเอชไอวี ประเด็นที่สำคัญที่สุดประการหนึ่ง คือ การเข้าสู่กระบวนการดูแลทางการแพทย์ และการรักษาที่เหมาะสม นี่คือประเด็นสำคัญที่ควรพิจารณา:

  • ผู้เชี่ยวชาญด้านเอชไอวี: ปรึกษากับแพทย์ที่เชี่ยวชาญด้านการดูแลเอชไอวี พวกเขามีความชำนาญและมีประสบการณ์ที่จะแนะนำคุณตลอดเส้นทางการรักษา และให้การดูแลส่วนบุคคลตามความต้องการเฉพาะของคุณ
  • ตัวเลือกยาและการรักษา: ทำความเข้าใจเกี่ยวกับยารักษาโรคต่างๆ ที่มีอยู่ และสูตรการรักษาตามลำดับ การรักษาด้วยยาต้านไวรัส (ART) เป็นการรักษามาตรฐานสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวี และช่วยยับยั้งไวรัส เพิ่มระบบภูมิคุ้มกัน และป้องกันการลุกลามของโรค ร่วมมือกับแพทย์ของคุณ เพื่อกำหนดสูตรยาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการรักษา
  • การปฏิบัติตามข้อกำหนดในการใช้ยา: ความสม่ำเสมอในการรับประทานยาตามที่กำหนด มีความสำคัญต่อการจัดการเชื้อเอชไอวีอย่างมีประสิทธิภาพ การปฏิบัติตามตารางเวลาและปริมาณที่แนะนำ จะช่วยรักษาการยับยั้งไวรัส ลดความเสี่ยงของการดื้อยา และสนับสนุนผลลัพธ์ด้านสุขภาพในระยะยาว ตั้งค่าการเตือนหรือใช้ที่จัดระเบียบยาเพื่อช่วยให้คุณติดตามได้
  • การจัดการผลข้างเคียง: ยาเอชไอวีบางชนิดอาจมีผลข้างเคียง สิ่งสำคัญคือ ต้องสื่อสารอย่างเปิดเผยกับแพทย์ของคุณเกี่ยวกับผลข้างเคียงที่คุณพบ พวกเขาสามารถช่วยคุณจัดการ และบรรเทาผลกระทบเหล่านี้ได้โดยการปรับยาหรือสั่งยาเพิ่มเติม เพื่อบรรเทาอาการเฉพาะ
  • การตรวจอย่างสม่ำเสมอ: การตรวจปริมาณไวรัสของคุณอย่างสม่ำเสมอ (ปริมาณเอชไอวีในเลือดของคุณ) และจำนวน CD4 (การวัดความแข็งแรงของระบบภูมิคุ้มกันของคุณ) เป็นสิ่งสำคัญ การตรวจเหล่านี้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเกี่ยวกับความคืบหน้าในการรักษา และสุขภาพโดยรวมของคุณ ปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ของคุณเกี่ยวกับความถี่ของการตรวจเหล่านี้
  • การฉีดวัคซีน: ในฐานะที่เป็นผู้ติดเชื้อเอชไอวี การฉีดวัคซีนบางชนิดมีความสำคัญอย่างยิ่ง ต่อการปกป้องสุขภาพของคุณ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณได้รับการสร้างภูมิคุ้มกันที่แนะนำ เช่น วัคซีนไข้หวัดใหญ่ประจำปี วัคซีนป้องกันโรคปอดบวม วัคซีนป้องกันโรคตับอักเสบ วัคซีนป้องกันมะเร็งปากมดลูก ตามคำแนะนำของแพทย์ของคุณ

โปรดจำไว้ว่า การดูแลทางการแพทย์ และการรักษาเอชไอวีที่มีประสิทธิภาพ เกี่ยวข้องกับการสื่อสารอย่างเปิดเผยกับแพทย์ของคุณ การปฏิบัติตามยาที่แพทย์สั่ง และการตรวจสุขภาพของคุณอย่างสม่ำเสมอ การมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในแผนการรักษาของคุณ คุณจะสามารถรักษาระบบภูมิคุ้มกันให้แข็งแรง และปรับความเป็นอยู่โดยรวมของคุณในฐานะบุคคลที่ติดเชื้อเอชไอวีได้อย่างเหมาะสม

พฤติกรรมการใช้ชีวิตของผู้ ติดเชื้อ HIV ที่ดีต่อสุขภาพ

พฤติกรรมการใช้ชีวิตของผู้ ติดเชื้อ HIV ที่ดีต่อสุขภาพ

การปรับเปลี่ยนนิสัยการใช้ชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ เป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับบุคคลที่ติดเชื้อเอชไอวี นิสัยเหล่านี้สามารถสนับสนุนการทำงานของภูมิคุ้มกัน เพิ่มความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวม และปรับปรุงความสามารถของร่างกายในการจัดการไวรัส ต่อไปนี้เป็นแนวทางปฏิบัติในการดำเนินชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ:

“Quicky"
  • โภชนาการที่เหมาะสม และการรับประทานอาหารที่สมดุล:
    • เป้าหมายคือการรับประทานอาหารที่สมดุล ซึ่งรวมถึง ผลไม้ ผัก ธัญพืช โปรตีน และไขมันที่ดีต่อสุขภาพ
    • รับประทานอาหารที่อุดมไปด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ วิตามิน และแร่ธาตุ เพื่อสนับสนุนสุขภาพภูมิคุ้มกัน
    • เพื่อให้มีความชุ่มชื้นเพียงพอด้วย การดื่มน้ำในปริมาณที่เพียงพอตลอดทั้งวัน
  • ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ:
    • การออกกำลังกายเป็นประจำ สามารถช่วยให้สุขภาพหัวใจและหลอดเลือดดีขึ้น รักษาน้ำหนักให้ไม่เกินเกณฑ์โดยการเลือกกิจกรรมที่ชอบแต่ไม่หนักจนเกินไป เช่น เดิน วิ่ง ว่ายน้ำ หรือโยคะ
    • ปรึกษาแพทย์ก่อนที่จะเริ่มต้นรูปแบบการออกกำลังกายใหม่ๆ
  • การนอนหลับที่เพียงพอและการจัดการความเครียด:
    • ให้ความสำคัญกับการนอนหลับที่มีคุณภาพ เพื่อสนับสนุนการทำงานของภูมิคุ้มกันและสุขภาพโดยรวม โดยตั้งเป้านอนให้ได้ 7-9 ชั่วโมงต่อคืน
    • สร้างเวลานอนที่ผ่อนคลายและสร้างสภาพแวดล้อมการนอนหลับที่สะดวกสบาย
    • ฝึกเทคนิคการจัดการความเครียด เช่น การทำสมาธิ ฝึกการหายใจเข้าออกลึกๆ
  • หลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และยาเสพติด:
    • เลิกสูบบุหรี่ และหลีกเลี่ยงการอยู่สภาพแวดล้อมที่มีคนสูบบุหรี่ เพราะจะทำให้ภูมิคุ้มกันอ่อนแอ
    • จำกัด การดื่มแอลกอฮอล์และระวังการมีปฏิสัมพันธ์ที่อาจเกิดขึ้นระหว่างแอลกอฮอล์และยาเอชไอวี
    • หลีกเลี่ยงการใช้ยาเสพติดเพราะอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพของคุณและมีปฏิสัมพันธ์กับยา HIV
  • ฝึกการมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัยยิ่งขึ้น:
    • การใช้ถุงยางอนามัยในกิจกรรมทางเพศอย่างต่อเนื่อง เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อเอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ
    • สื่อสารกับคู่นอนของคุณเกี่ยวกับสถานะ HIV ของคุณอย่างเปิดเผย และให้พวกเขามีส่วนร่วมในการพูดคุยเกี่ยวกับกลยุทธ์การป้องกันสุขภาพ
  • ตรวจสุขภาพ และฉีดวัคซีนอย่างสม่ำเสมอ:
    • จัดให้มีการตรวจสุขภาพเป็นประจำกับแพทย์ เพื่อตรวจสุขภาพโดยรวมของคุณ และหารือเกี่ยวกับปัญหาใดๆ
    • ฉีดวัคซีนที่จำเป็น รวมถึงวัคซีนที่แนะนำให้ผู้ติดเชื้อเอชไอวี

การดูแลสุขภาพจิต และอารมณ์ของผู้ติดเชื้อ

การรักษาสุขภาพจิต และอารมณ์ที่ดีเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวี ต่อไปนี้เป็นกลยุทธ์ที่สนับสนุนสุขภาพจิตและความรู้สึกโดยรวมของคุณ:

  • ระบบสนับสนุน และความสัมพันธ์ทางสังคม:
    • ขอความช่วยเหลือจากเพื่อน ครอบครัว และกลุ่มช่วยเหลือที่เข้าใจและเห็นใจในประสบการณ์ของคุณ
    • พูดคุยกับคนที่คุณรักเกี่ยวกับ ความรู้สึก ความเครียด และการรักษาของคุณ
    • ลองเข้าร่วมกลุ่มช่วยเหลือผู้ติดเชื้อเอชไอวี ท้องถิ่นหรือออนไลน์เพื่อเชื่อมต่อกับคนอื่นๆ ที่มีประสบการณ์คล้ายกัน
  • การให้คำปรึกษาและการรักษา:
    • พิจารณาการรักษาเป็นรายบุคคลหรือกลุ่ม เพื่อแก้ไขปัญหาทางอารมณ์หรือจิตใจที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อเอชไอวี
    • ค้นหานักบำบัดที่มีคุณภาพ หรือที่ปรึกษาที่มีประสบการณ์ในการรักษาผู้ป่วยโรคเอดส์
    • การรักษาสามารถช่วยคุณสร้างกลไกการรับมือ จัดการความเครียด และเสริมสร้างสุขภาพทางอารมณ์โดยรวมของคุณ
  • กลยุทธ์การดูแลตนเองด้านสุขภาพจิต:
    • ฝึกสมาธิ ฝึกการหายใจเข้าลึก หรือโยคะเพื่อลดความเครียด และส่งเสริมการผ่อนคลายในการดูแลตัวเอง
    • มีส่วนร่วมในกิจกรรมที่คุณรัก เช่น งานอดิเรก วิธีระบายความคิดสร้างสรรค์ หรือใช้เวลาอยู่กับธรรมชาติ
  • การแก้ปัญหาการตีตราและการเลือกปฏิบัติ:
    • ให้ความรู้เกี่ยวกับเอชไอวีแก่ตนเอง และผู้อื่นเพื่อปรับเปลี่ยนความเข้าใจผิดและลดการตีตรา
    • การสนับสนุนจากองค์กรหรือกลุ่มผู้สนับสนุนที่ต้องการแก้ไขปัญหาการตีตรา และการเลือกปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับเชื้อเอชไอวี
    • โปรดจำไว้ว่าในฐานะบุคคลคนหนึ่ง คุณค่าของคุณมีมากกว่าสถานะเชื้อก HIV ของคุณ
  • กลไกการตอบสนองที่ดีต่อสุขภาพ:
    • หลีกเลี่ยงการใช้ยาเสพติด แอลกอฮอล์ หรือสารอื่นๆ เพื่อรับมือกับความเครียดหรือความวิตกกังวล แทนที่การพัฒนากลไกการตอบสนองที่ดีต่อสุขภาพ ด้วยการออกกำลังกาย การเขียนไดอารี่ ศิลปะบำบัด หรือการพูดคุยจากกลุ่มสนับสนุนที่เกี่ยวข้อง
  • ขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ:
    • หากคุณประสบภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล หรือปัญหาสุขภาพจิตอื่นๆ อย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ หรือจิตแพทย์ เนื่องจากภาวะสุขภาพจิต เป็นเรื่องปกติในผู้ติดเชื้อเอชไอวี
  • การศึกษาและข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเอชไอวี:
    • รับทราบความก้าวหน้าของการรักษา การดูแล ให้ความรู้แก่ตนเองเกี่ยวกับสิทธิของบุคคลที่ติดเชื้อเอชไอวี
    • ศึกษาความรู้ที่สามารถส่งผลในเชิงบวกต่อสุขภาพจิต และความสามารถในการจัดการเชื้อเอชไอวีได้อย่างมีประสิทธิภาพ
การตรวจติดตามสุขภาพผู้ ติดเชื้อ HIV เป็นประจำ

การตรวจติดตามสุขภาพผู้ ติดเชื้อ HIV เป็นประจำ

การตรวจติดตามสุขภาพเป็นประจำเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบุคคลที่ติดเชื้อเอชไอวี เพื่อให้มั่นใจว่ามีความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวม และจัดการกับสภาพร่างกายของพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ นี่คือประเด็นสำคัญบางประการที่ควรพิจารณา:

“ChatLove2test"
  • การตรวจสุขภาพทั่วไป:
    • ไปตามแพทย์นัดทุกครั้ง เพื่อติดตามสุขภาพของคุณ
    • พูดคุยเกี่ยวกับปัญหา หรืออาการที่คุณอาจพบในระหว่างการตรวจ
    • การตรวจสุขภาพเป็นประจำช่วยให้แพทย์ประเมินสุขภาพโดยรวม ทบทวนแผนการรักษาของคุณ และทำการปรับเปลี่ยนที่จำเป็น
  • การตรวจปริมาณไวรัส (Viral Load) และการนับ CD4:
    • การตรวจปริมาณเชื้อไวรัส (จำนวนเชื้อเอชไอวีในเลือด) และการนับ CD4 (ตัวชี้วัดความแข็งแรงของระบบภูมิคุ้มกัน) เป็นสิ่งสำคัญ
    • การตรวจเหล่านี้ ช่วยระบุประสิทธิภาพของการรักษาด้วยยาต้านไวรัส (ART) และสถานะของระบบภูมิคุ้มกัน
    • ปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์เกี่ยวกับความถี่ในการตรวจเหล่านี้ อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะของคุณ
  • การตรวจคัดกรองการติดเชื้อฉวยโอกาส:
    • มีความเสี่ยงที่ผู้ติดเชื้อเอชไอวีจะพัฒนาไปสู่การติดเชื้อฉวยโอกาสเพิ่มขึ้น
    • คัดกรองการติดเชื้ออย่างสม่ำเสมอ เช่น วัณโรค
  • ทันตกรรมและสุขภาพช่องปาก:
    • สุขภาพฟัน มีความสำคัญต่อสุขภาพโดยรวม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวี
    • การตรวจสุขภาพฟันอย่างสม่ำเสมอ การทำความสะอาด และการดูแลสุขภาพช่องปากเป็นสิ่งสำคัญ
    • แจ้งทันตแพทย์ของคุณเกี่ยวกับสถานะ HIV ของคุณ เนื่องจากวิธีนี้จะช่วยให้ทันตแพทย์สามารถให้การดูแลที่เหมาะสมและระบุปัญหาสุขภาพช่องปากที่เฉพาะเจาะจงได้
  • การตรวจภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น:
    • เอชไอวีจะเพิ่มความเสี่ยงของภาวะสุขภาพบางอย่าง เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด โรคเบาหวาน และโรคมะเร็งบางชนิด
    • การตรวจภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นเหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ สามารถตรวจพบได้ตั้งแต่เนิ่นๆ และเริ่มทำการรักษาได้ทันท่วงที
  • การจัดการยาเสพติดและผลข้างเคียง:
    • การตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ เปิดโอกาสให้พูดคุยเกี่ยวกับการใช้ยาเอชไอวีของคุณ และแก้ไขปัญหาหรือผลข้างเคียงที่เกี่ยวข้องกับยา
    • การสื่อสารอย่างเปิดเผยกับแพทย์ของคุณ

อ่านบทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ

เคล็ดลับห่างไกลจาก โรค HPV

ทำไมคุณแม่ตั้งครรภ์ต้องตรวจ HIV?

“PrEPLove2test"

การดูแลตนเองเมื่อติดเชื้อเอชไอวี เป็นสิ่งสำคัญ สำหรับการรักษาสุขภาพและชีวิตที่สมบูรณ์ ด้วยการปฏิบัติตามแนวทางและกลยุทธ์ที่สำคัญ คุณสามารถจัดการกับอาการของคุณได้อย่างมีประสิทธิภาพและส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวมของคุณ การเข้าสู่กระบวนการรักษาพยาบาลที่เหมาะสมจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ปฏิบัติตามการกินยาที่กำหนด และมีส่วนร่วมในการตรวจปริมาณไวรัสและจำนวน CD4 ของคุณอย่างสม่ำเสมอ การมีพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ เช่น โภชนาการที่เหมาะสม การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ และการจัดการกับความเครียด จะช่วยสนับสนุนระบบภูมิคุ้มกันของคุณ และเพิ่มคุณภาพชีวิตของคุณ ปฏิบัติตามมาตรการป้องกัน เพื่อลดความเสี่ยงของการแพร่เชื้อ และจัดการกับสุขภาพจิตและอารมณ์ที่ดี การตรวจสุขภาพ และติดตามสุขภาพเป็นประจำ ทำให้สามารถตรวจพบภาวะแทรกซ้อนได้ตั้งแต่เนิ่นๆ ด้วยการดูแลตนเองอย่างดีครับ

Similar Posts

  • | | |

    ทำความเข้าใจก่อนใช้ยาเพร็พ และยาเป๊ป

    สิ่งสำคัญของยาต้านไวรัสเอชไอวีคือ เพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อเอชไอวี ทั้งก่อนและหลังการสัมผัสเชื้อ หากพูดถึงวิธีป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี คนส่วนใหญ่จะนึกถึงการสวมถุงยางอนามัย ซึ่งเป็นวิธีป้องกันก่อนการสัมผัสเชื้อที่ปลอดภัย และลดความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพ PrEP & PEP ทำงานอย่างไร? กลไกของยา PrEP จะไปสะสมอยู่ในเม็ดเลือดขาวในเลือดและเนื้อเยื่อต่าง ๆ ของร่างกาย รวมทั้งอวัยวะที่เป็นช่องทางเข้าของเชื้อเอชไอวี เช่น ช่องคลอด ปากมดลูก ปากทวารหนัก เยื่อบุอวัยวะสืบพันธุ์ชาย ฯลฯ เมื่อเชื้อเอชไอวี เข้าไปในร่างกายในช่องทางดังกล่าว เชื้อก็จะถูกยาที่สะสมอยู่ก่อนหน้านั้นยับยั้งไม่ให้แบ่งตัว จึงสามารถป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ได้ แต่ก่อนจะเริ่มกินยา PrEP ต้องมีการตรวจเลือดให้แน่ใจก่อนว่าไม่ได้ติดเชื้อมาก่อน หรือมีผลเลือดเป็นลบ และต้องตรวรค่าการทำงานของไต ซึ่งไม่จำเป็นต้องกินยาตลอดชีวิต แต่กินยาเฉพาะช่วงที่คิดว่าจะตัวเองจะมีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการสัมผัสเชื้อ PEP ยาต้านไวรัสไอวีที่ช่วยลดโอกาสในการสร้างไวรัสเอชไอวีในร่างกายหลังจากที่ร่างกายได้รับการสัมผัสเชื้อ ซึ่งมาจากหลายรูปแบบ อาทิ การมีเพศสัมพันธ์ โดยไม่ป้องกัน การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน หรืออุบัติเหตุจากการโดนเข็มฉีดยาตำ เป็นต้น PrEP & PEP เหมาะกับใคร ใครบ้างที่ควรได้รับยา PrEP เหมาะสำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงติดเชื้อเอชไอวีสูง  PEP เหมาะสำหรับผู้ที่คาดว่ามีการสัมผัสเชื้อเอชไอวี มาภายในระยะเวลาไม่เกิน 72…

  • | | |

    ยาเพร็พ (PrEP) ป้องกันตัวเองจากการติดเชื้อเอชไอวี

    ยาต้านไวรัสเอชไอวีเป็นยาที่ออกฤทธิ์ยับยั้งหรือต้านการแบ่งตัวของเชื้อเอชไอวี ช่วยป้องกันไม่ให้เชื้อไวรัสเข้าไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด T-cell มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อได้สูงสุดถึง 99% หากมีการใช้อย่างถูกวิธี เพื่อให้ร่างกายมีระดับยาที่เพียงพอในการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ผู้ป่วยต้องจะรับประทานยาติดต่อกันทุกวันตลอดช่วงที่ยังมีความเสี่ยงอยู่ และการใช้ยาในลักษณะนี้จะต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์ โดยผู้ป่วยจำเป็นต้องได้รับการตรวจเลือดก่อนเริ่มยาว่าตนไม่มีเชื้อเอชไอวี อยู่ก่อนแล้ว  ใครบ้างที่ควรได้รับยาเพร็พ (PrEP) ยาเพร็พ (PrEP) ป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ได้กี่เปอร์เซ็นต์ การใช้ยา PrEP อย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง โดยกินต่อเนื่องทุกวันไปอย่างน้อย 7 วันก่อนที่จะมีความเสี่ยง จะช่วยลดความเสี่ยงของการติดเชื้อเอชไอวี จากการมีเพศสัมพันธ์ได้มากกว่า 90 % ส่วนในกรณีของผู้ใช้ยาเสพติดแบบฉีด สามารถลดความเสี่ยงในการติดเชื้อลงได้ถึง 70% ดังนั้นถ้าเราอยากจะป้องกันให้ดีที่สุด ก็ควรกิน PrEP และใช้ถุงยางอนามัยด้วย เพราะหากพลาดอย่างใดอย่างหนึ่งไป (เช่น ถุงยางแตก หรือคู่ไม่ยอมใส่ หรือลืมกิน PrEP) ก็มีอีกอย่างที่ช่วยป้องกันเราจากการติดเชื้อเอชไอวีได้ ทำไงถ้าลืมทานยาเพร็พ (PrEP) หากลืมกินยา หรือกินยาไม่ตรงเวลาอย่างต่อเนื่อง สามารถ รัประทานห่างกันได้ไม่เกิน 6 ชั่วโมง หากลืมเมื่อใด แล้วนึกออกให้รับประทานทันที แต่หากลืมเกิน 7 วัน ให้เริ่มนับ…

  • อาการซึมเศร้า ของผู้ติดเชื้อ HIV เอาชนะอย่างไร?

    การเอาชนะ อาการซึมเศร้า ในกลุ่มผู้ที่มีเชื้อไวรัสเอชไอวี (HIV) ถือเป็นเรื่องที่มีความท้าทาย แต่เรื่องราวของความอดทน และความหวังพิสูจน์ว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ ในบทความนี้ เราจะอธิบายถึงวิธีในการจัดการ อาการซึมเศร้า ในคนที่ติดเชื้อเอชไอวี และแบ่งปันเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมของบุคคลที่เคยเผชิญความยากลำบาก และเอาชนะปัญหาในส่วนนี้

  • | | | |

    Untransmittable ความสำคัญที่เปลี่ยนแปลงชีวิตและสังคม

    ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา “Untransmittable” ที่มาพร้อมแนวคิด “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” (U=U) ได้รับความสนใจอย่างมากในวงการแพทย์และสังคมทั่วโลก แนวคิดนี้ไม่เพียงแค่ช่วยปรับปรุงชีวิตของผู้ติดเชื้อ HIV แต่ยังเปลี่ยนแปลงทัศนคติและการยอมรับในสังคมต่อผู้ที่มีเชื้อ HIV ด้วย

  • |

    โรคเอดส์ ทำความเข้าใจให้ถูกต้อง ป้องกันได้ รักษาได้

    “โรคเอดส์” หรือ AIDS (Acquired Immune Deficiency Syndrome) เป็นคำที่หลายคนเคยได้ยินมาตั้งแต่อดีต และในบางครั้งยังถูกใช้อย่างคลาดเคลื่อน จนเกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับคนที่อยู่ร่วมกับเชื้อ HIV ซึ่งเป็นไวรัสต้นเหตุของโรคเอดส์อย่างแท้จริง บางคนเข้าใจว่า HIV และเอดส์คือสิ่งเดียวกัน หรือเข้าใจว่าเป็นโรคที่ไม่มีทางรักษาได้และต้องเสียชีวิตในเวลาอันสั้น แต่ในความเป็นจริง ปัจจุบันความรู้ทางการแพทย์ได้พัฒนาไปไกลมาก บทความนี้จะพาคุณไปทำความเข้าใจโรคเอดส์ อย่างถูกต้อง แยกให้ออกระหว่างการติดเชื้อ HIV กับการเป็นเอดส์ พร้อมทั้งพูดถึงวิธีการป้องกัน การรักษา และการใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพของผู้ที่ติดเชื้อ HIV ในปัจจุบัน HIV และเอดส์ ต่างกันอย่างไร ? อาการเหล่านี้มักไม่เกิดขึ้นพร้อมกัน และมีความแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล การตรวจเลือดเพื่อวินิจฉัย HIV จึงเป็นวิธีที่แน่นอนที่สุด การวินิจฉัยและตรวจหา HIV การตรวจ HIV ในปัจจุบันสามารถทำได้ง่ายและรวดเร็ว ทั้งในโรงพยาบาล คลินิกเวชกรรม หรือคลินิกชุมชนที่ให้บริการโดยไม่เปิดเผยชื่อ นอกจากนี้ยังมีชุดตรวจ HIV ด้วยตนเองที่สามารถหาซื้อได้ตามร้านขายยาที่ได้รับอนุญาต การตรวจควรทำภายหลังมีพฤติกรรมเสี่ยงอย่างน้อย 2 – 4 สัปดาห์ และอาจต้องตรวจซ้ำตามคำแนะนำของแพทย์ หากพบว่าติดเชื้อ…

  • | | |

    ยาเป๊ป (PEP) ยาต้านฉุกเฉินป้องกันเอชไอวี

    ยาต้านไวรัสเอชไอวีเป็นยาที่ออกฤทธิ์ยับยั้งหรือต้านการแบ่งตัวของเชื้อเอชไอวี ช่วยป้องกันไม่ให้เชื้อไวรัสเข้าไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด T-cell มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อได้สูงสุดถึง 99% หากมีการใช้อย่างถูกวิธี การทานยา เป๊ป(PEP) จะต้องทานอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 1 เดือน และทานยาต้านไวรัสประกอบกัน 2-3 ชนิด ซึ่งเป็นวิธีเดียวกันกับผู้มีเชื้อเอชไอวี แต่ยาต้านไวรัสส่วนมาก มักมีผลข้างเคียง บางรายอาจมีอาการท้องเสีย ปวดหัว คลื่นไส้ อาเจียน และอิดโรย โดยผลข้างเคียงนี้อาจมีอาการรุนแรงในบางราย จนทำให้เป็นสาเหตุของผู้ทานยา หยุดยาไปก่อนที่จะทานครบกำหนด สาเหตุที่ต้องรับยาเป๊ป ( PEP ) ยาเป๊ป (PEP) เป็นยาต้านฉุกเฉิน ในกรณีการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกันและควรเก็บไว้ใช้ในกรณีฉุกเฉินเท่านั้น และการรับยา PEP จะช่วยยับยั้งการกลายเป็นตัวไวรัสที่สมบูรณ์ ซึ่งจะทำให้ร่างกายของผู้ป่วยสร้างระบบภูมิคุ้มกันในการป้องกันก่อนจะแพร่กระจายในร่างกายได้ ดังนั้นจึงควรรับประทานยาให้เร็วที่สุด ต้องกินยาเป๊ป ( PEP ) นานแค่ไหน การกินยา PEP ให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดจะต้องกินภายใน 72 ชั่วโมงหลังได้รับความเสี่ยง โดยกินอย่างสม่ำเสมอทุกวัน(กินเวลาเดิม) ต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 28 วัน โดยสูตรยาที่กินจะมีทั้งแบบวันละครั้งและวันละ 2 ครั้ง…