Untransmittable
| | | |

Untransmittable ความสำคัญที่เปลี่ยนแปลงชีวิตและสังคม

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา “Untransmittable” ที่มาพร้อมแนวคิด “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” (U=U) ได้รับความสนใจอย่างมากในวงการแพทย์และสังคมทั่วโลก แนวคิดนี้ไม่เพียงแค่ช่วยปรับปรุงชีวิตของผู้ติดเชื้อ HIV แต่ยังเปลี่ยนแปลงทัศนคติและการยอมรับในสังคมต่อผู้ที่มีเชื้อ HIV ด้วย

U=U มีความหมายว่า ผู้ที่ติดเชื้อ HIV ที่รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัส (ART) อย่างต่อเนื่อง และสามารถลดปริมาณเชื้อไวรัสในเลือดจนไม่สามารถตรวจพบได้ จะไม่สามารถแพร่เชื้อให้กับผู้อื่นผ่านทางเพศสัมพันธ์ได้ ความสำเร็จนี้ได้รับการพิสูจน์จากงานวิจัยและการศึกษามากมายที่สนับสนุนแนวคิดนี้

Love2test”></a></div>




<h2 class=ความสำคัญทางการแพทย์ของ “Untransmittable”

Untransmittable คือแนวคิดที่ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐานทางการแพทย์ที่ชัดเจน โดยเฉพาะจากการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่า ผู้ที่ติดเชื้อ HIV สามารถลดปริมาณไวรัสในร่างกายจนไม่สามารถตรวจพบได้ เมื่อพวกเขารับยาต้านไวรัสอย่างต่อเนื่อง ปริมาณไวรัสในเลือดที่ต่ำมาก ๆ ทำให้ไม่สามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้ โดยเฉพาะผ่านทางเพศสัมพันธ์

ความสำคัญของ U=U ในด้านการแพทย์มีอยู่ 3 ประเด็นหลัก ดังนี้:

  1. การป้องกันการแพร่เชื้อ HIV: แนวคิด U=U ช่วยลดโอกาสในการแพร่เชื้อไปยังคู่นอนหรือบุคคลอื่น ซึ่งทำให้เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อ HIV ควบคู่กับวิธีการป้องกันอื่น ๆ เช่น การใช้ถุงยางอนามัยหรือการรับประทานยา PrEP (Pre-exposure prophylaxis)
  2. การดูแลสุขภาพของผู้ติดเชื้อ: ผู้ติดเชื้อ HIV ที่เข้ารับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสอย่างต่อเนื่องจะมีสุขภาพที่ดีและสามารถควบคุมปริมาณไวรัสในเลือดให้อยู่ในระดับต่ำได้ นอกจากจะป้องกันการแพร่เชื้อแล้ว ยังช่วยให้ผู้ติดเชื้อสามารถมีชีวิตที่ยืนยาวและปราศจากภาวะแทรกซ้อนจากเชื้อ HIV ได้
  3. การสร้างความมั่นใจในการรักษา: การรับรู้เกี่ยวกับ U=U ส่งเสริมให้ผู้ที่ติดเชื้อยอมรับและปฏิบัติตามการรักษาอย่างเคร่งครัด เนื่องจากพวกเขารู้ว่าการรักษานั้นมีผลดีต่อสุขภาพของตนเองและยังช่วยป้องกันการแพร่เชื้อไปยังผู้อื่น

Untransmittable การลดอคติและการตีตรา

Untransmittable

ผลกระทบของ U=U ไม่ได้หยุดอยู่แค่ด้านการแพทย์ แต่ยังส่งผลลึกซึ้งในระดับสังคม โดยเฉพาะในเรื่องของการลดการตีตราและอคติที่เคยมีต่อผู้ติดเชื้อ HIV ในอดีต ผู้ที่มีเชื้อ HIV มักจะเผชิญกับการถูกแยกออกจากสังคม เนื่องจากความกลัวว่าจะแพร่เชื้อได้ แต่การเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับ U=U ช่วยให้สังคมเปลี่ยนมุมมองต่อผู้ติดเชื้อได้อย่างชัดเจน

การที่สังคมรับรู้ว่า “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” ช่วยทำให้เกิดการยอมรับที่มากขึ้นในหลายด้าน เช่น:

“ChatLove2test"
  • ลดการเลือกปฏิบัติในสถานที่ทำงาน: ผู้ที่มีเชื้อ HIV มักถูกเลือกปฏิบัติในการจ้างงานเนื่องจากความกลัวของนายจ้างหรือเพื่อนร่วมงาน แต่เมื่อสังคมเข้าใจว่า HIV ไม่สามารถแพร่เชื้อได้หากตรวจไม่เจอ การเลือกปฏิบัติเหล่านี้จะลดลง ทำให้ผู้ติดเชื้อสามารถทำงานและมีชีวิตที่มีความหมายได้เหมือนคนทั่วไป
  • สร้างความมั่นใจในความสัมพันธ์ส่วนตัว: สำหรับคู่รักที่มีความต่างสถานะทางเชื้อ HIV (หนึ่งคนติดเชื้อและอีกคนไม่ได้ติดเชื้อ) U=U ช่วยให้พวกเขาสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่แข็งแรงและปลอดภัยได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการแพร่เชื้อ แนวคิดนี้ช่วยลดความกลัวและสร้างความมั่นใจในชีวิตคู่ได้
  • ลดการตีตราในสังคม: การเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับ U=U ช่วยลดความกลัวและความเข้าใจผิดที่สังคมเคยมีเกี่ยวกับ HIV ทำให้ผู้ที่ติดเชื้อสามารถเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมโดยไม่ถูกกีดกันหรือประสบกับการเหยียดหยาม

การสร้างความเข้าใจและความหวังใหม่

Untransmittable

การที่แนวคิด U=U ได้รับการยอมรับในวงกว้างช่วยสร้างความหวังใหม่ให้กับผู้ติดเชื้อ HIV และครอบครัวของพวกเขา จากเดิมที่ HIV เป็นโรคที่มาพร้อมกับความกลัวและการกีดกัน แต่ปัจจุบัน ด้วยการรักษาทางการแพทย์ที่มีประสิทธิภาพและเทคโนโลยีสมัยใหม่ ผู้ติดเชื้อสามารถมีชีวิตที่ปกติและสุขภาพดีได้เหมือนกับคนทั่วไป

U=U ยังช่วยให้ผู้ติดเชื้อมีแรงจูงใจในการเข้ารับการรักษาและดูแลสุขภาพของตนเองมากขึ้น และยังทำให้พวกเขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และสามารถใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นโดยไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อคนรอบข้าง

“PrEPLove2test"

นอกจากนี้ แนวคิด U=U ยังเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการลดความไม่เท่าเทียมในสังคม การยอมรับแนวคิดนี้ช่วยส่งเสริมให้เกิดการดูแลและสนับสนุนผู้ติดเชื้อ HIV อย่างเหมาะสม และลดความไม่เสมอภาคที่พวกเขาเคยเผชิญในด้านต่าง ๆ เช่น การเข้าถึงบริการสาธารณสุข การทำงาน และการศึกษาด้วย

สรุป U=U คือการเปลี่ยนแปลงที่ครอบคลุมทั้งทางการแพทย์และสังคม

แนวคิด Untransmittable หรือส่วนหนึ่งใน U=U ไม่ได้เป็นเพียงแค่ความก้าวหน้าทางการแพทย์ในการรักษาและป้องกันการแพร่เชื้อ HIV เท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยเปลี่ยนแปลงสังคมให้มีความเข้าใจและยอมรับผู้ที่ติดเชื้อ HIV มากขึ้น นอกจากจะช่วยลดการแพร่เชื้อได้จริง ยังช่วยลดการตีตรา อคติ และความเข้าใจผิดที่มีต่อผู้ติดเชื้อได้อย่างมาก

ในขณะที่การแพทย์ยังคงพัฒนา แนวคิด U=U จะยังคงเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการเปลี่ยนแปลงสังคมให้เป็นสถานที่ที่มีความเท่าเทียม ความเข้าใจ และการสนับสนุนต่อผู้ที่ติดเชื้อ HIV อย่างแท้จริง เมื่อทุกคนเข้าใจว่า “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” เราก็สามารถสร้างสังคมที่ไม่เพียงแต่ปราศจากการแพร่เชื้อ HIV แต่ยังเต็มไปด้วยความรัก ความหวัง และความเท่าเทียมสำหรับทุกคน

Similar Posts

  • | | |

    ทำความเข้าใจก่อนใช้ยาเพร็พ และยาเป๊ป

    สิ่งสำคัญของยาต้านไวรัสเอชไอวีคือ เพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อเอชไอวี ทั้งก่อนและหลังการสัมผัสเชื้อ หากพูดถึงวิธีป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี คนส่วนใหญ่จะนึกถึงการสวมถุงยางอนามัย ซึ่งเป็นวิธีป้องกันก่อนการสัมผัสเชื้อที่ปลอดภัย และลดความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพ หากใช้ร่วมกับยาต้านไวรัสเอชไอวี ก็อาจช่วยลดความเสี่ยงได้มากขึ้น แต่ต้องใช้อย่างถูกต้อง ซึ่งโดยคนส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้ยาต้านเอชไอวี PrEP และPEP  ว่าทำหน้าที่ป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีอย่างไร เราจึงจำเป็นต้องทำความเข้าใจก่อนการใช้ยาต้านไวรัสเอชไอวี PrEP & PEP ทำงานอย่างไร? กลไกของยา PrEP จะไปสะสมอยู่ในเม็ดเลือดขาวในเลือดและเนื้อเยื่อต่าง ๆ ของร่างกาย รวมทั้งอวัยวะที่เป็นช่องทางเข้าของเชื้อเอชไอวี เช่น ช่องคลอด ปากมดลูก ปากทวารหนัก เยื่อบุอวัยวะสืบพันธุ์ชาย ฯลฯ เมื่อเชื้อเอชไอวี เข้าไปในร่างกายในช่องทางดังกล่าว เชื้อก็จะถูกยาที่สะสมอยู่ก่อนหน้านั้นยับยั้งไม่ให้แบ่งตัว จึงสามารถป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ได้ แต่ก่อนจะเริ่มกินยา PrEP ต้องมีการตรวจเลือดให้แน่ใจก่อนว่าไม่ได้ติดเชื้อมาก่อน หรือมีผลเลือดเป็นลบ และต้องตรวรค่าการทำงานของไต ซึ่งไม่จำเป็นต้องกินยาตลอดชีวิต แต่กินยาเฉพาะช่วงที่คิดว่าจะตัวเองจะมีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการสัมผัสเชื้อ PEP ยาต้านไวรัสไอวีที่ช่วยลดโอกาสในการสร้างไวรัสเอชไอวีในร่างกายหลังจากที่ร่างกายได้รับการสัมผัสเชื้อ ซึ่งมาจากหลายรูปแบบ อาทิ การมีเพศสัมพันธ์ โดยไม่ป้องกัน การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน หรืออุบัติเหตุจากการโดนเข็มฉีดยาตำ เป็นต้น PrEP &…

  • อะไรคือ เพร็พกับเป๊ป

    เพร็พกับเป๊ป นั้นมีความแตกต่างกันในแง่ของสถานการณ์การใช้งาน ยาเพร็พ (PrEP) หรือภาษาอังกฤษที่ว่า Pre-Exposure Prophylaxis คือ ยาที่ใช้รับประทานเพื่อป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีก่อนที่จะมีความเสี่ยง เรียกง่ายๆ ว่าเป็นยาที่ทานก่อนมีเซ็กส์นั่นเอง ส่วนยาเป๊ป (PEP) ภาษาอังกฤษเรียกว่า Post-Exposure Prophylaxis คือ ยาที่ใช้รับประทาน เพื่อป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีหลังมีความเสี่ยง หรือทานในกรณีฉุกเฉินไม่เกินระยะเวลา 72 ชั่วโมง ซึ่งตัวยาทั้งสองนี้ช่วยให้คนที่มีความเสี่ยงสูง ในการติดเชื้อเอชไอวี ได้รับการป้องกันอย่างมีประสิทธิภาพ และปลอดภัย เพร็พกับเป๊ป คืออะไร? คือ ยาชนิดรับประทานที่มีประโยชน์ในการป้องกันการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกลุ่มผู้ที่มีความเสี่ยงสูงในการติดเชื้อ ได้แก่ ยาเพร็พนี้ จะสามารถใช้ได้กับคนที่ยังไม่มีเชื้อเอชไอวีเท่านั้น และควรสวมถุงยางอนามัยควบคู่ไปกับการทานยานี้อย่างเคร่งครัด สิ่งที่ควรรู้ไว้ทั้ง เพร็พกับเป๊ป ไม่อาจป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ในผู้หญิง โรคติดเชื้อแบคทีเรีย และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ การสวมถุงยางอนามัยจึงมีความจำเป็นอย่างมาก จำไว้ว่ายาเพร็พจะมีประสิทธิภาพดี เมื่อรับประทานอย่างต่อเนื่องและถูกต้องตามคำแนะนำของแพทย์ สำหรับผู้ชายควรทานยาก่อนมีความเสี่ยงล่วงหน้า 7 วัน และผู้หญิงควรทานยาก่อนมีความเสี่ยงล่วงหน้า 20 วัน เพื่อให้ตัวยาได้คงอยู่ในกระแสเลือด และทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ ยาเป๊ป PEP (Post-Exposure Prophylaxis)…

  • | | |

     ยาต้านไวรัสเอชไอวี

    เอชไอวี คือ เชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคเอดส์ (AIDS) ซึ่งผู้ติดเชื้อเอชไอวีไม่จำเป็นต้องป่วยเป็นโรคเอดส์เสมอไป หากมีการติดเชื้อเอชไอวีแล้วนั้นเชื้อจะอยู่ในร่างกายผู้ติดเชื้อตลอดไป  ปัจจุบันยังไม่มีวิธีรักษาการติดเชื้อเอชไอวีให้หายขาดได้ แต่มียาต้านไวรัสเอชไอวี ซึ่งถ้าผู้ติดเชื้อเอชไอวีกินยาได้เร็ว กินยาอย่างต่อเนื่อง และสม่ำเสมอ สามารถทำให้ผู้ติดเชื้อมีสุขภาพที่แข็งแรงเป็นระยะเวลาที่ยาวนานขึ้น และช่วยลดความเสี่ยงของการแพร่เชื้อเอชไอวีนี้ไปยังผู้อื่นได้ด้วย ซึ่งจะใช้ช่วงก่อนหรือหลังจากการสัมผัสเชื้อ HIV สำหรับยาที่รับประทานเพื่อลดความเสี่ยงก่อนการติดเชื้อนั้น เรียกว่ายา PrEP ซึ่งย่อมาจาก Pre-Exposure Prophylaxis (ยาต้านก่อนเสี่ยง) และยาที่รับประทานเพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อหลังจากสัมผัสเชื้อนั้น เรียกว่ายา PEP โดยย่อมาจาก Post -Exposure Prophylaxis (ยาต้านฉุกเฉิน) ยาต้านหรือยารักษา HIV มีกี่แบบ ปัจจุบันยาต้าน ยารักษา HIV หรือที่เรียกว่ายา Antiretroviral (ARV) นั้นที่ใช้กันนั้น ดังนี้ ในประเทศไทย ยาเพร็พมีให้บริการอย่างแพร่หลาย และประชาชนสามารถเข้าถึงได้ผ่านผู้ให้บริการด้านสุขภาพ คลินิก และองค์กรต่าง ๆ ดังนี้: ยาต้านไวรัส HIV ราคาเท่าไหร่ ยาต้านไวรัส HIV ต้องทานตอนไหน และการปฏิบัติตัวหลังทานยาต้าน…

  • CD4 สำคัญอย่างไรกับผู้ติดเชื้อ HIV?

    HIV เป็นเชื้อไวรัสที่จะทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาว ซึ่งทำหน้าที่ต่อสู้กับเชื้อโรค และเชื้อไวรัสต่าง ๆ เมื่อเซลล์เม็ดเลือดขาว ถูกทำลายจนอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายก็จะถูกเชื้อไวรัสเอชไอวีโจมตีจนไม่สามารถต่อสู้กับเชื้อโรคได้และก่อให้พัฒนาจนกลายเป็นโรคเอดส์ (AIDS) เต็มขั้น การตรวจวัดจำนวน CD3/CD4/CD8 ในกระแสเลือด ซึ่งเป็น CD ที่มีความจำเพาะกับเซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันชนิดที่ต้องมีการกระตุ้น ( Adaptive Immune Response ) คือ กลุ่มเม็ดเลือดขาว ชนิดที่สร้างแอนติบอดี ( B cells ) หรือ กลุ่มเม็ดเลือดขาวที่เป็นหน่วยความจำ ( T cells ) และมีความสำคัญต่อการสร้างภูมิคุ้มกันในร่างกาย CD4 คืออะไร? CD4 cells ย่อมาจากคำว่า Cluster of Differentiation 4 บางครั้งถูกเรียกว่า T-cells หรือ T-helper cells  CD4 คือ เซลล์เม็ดเลือดขาวชนิดหนึ่ง ที่มีหน้าที่ควบคุม และต่อสู้กับเชื้อโรค…

  • | | |

    ยาเพร็พ (PrEP) ป้องกันตัวเองจากการติดเชื้อเอชไอวี

    ยาต้านไวรัสเอชไอวีเป็นยาที่ออกฤทธิ์ยับยั้งหรือต้านการแบ่งตัวของเชื้อเอชไอวี ช่วยป้องกันไม่ให้เชื้อไวรัสเข้าไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด T-cell มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อได้สูงสุดถึง 99% หากมีการใช้อย่างถูกวิธี Exposure prophylaxis เป็นยาที่ทานเพื่อป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี เท่านั้น ไม่ได้รวมถึงโรคอื่น โดยก่อนการรับยาต้องมีการประเมินความเสี่ยงจากประวัติของคนไข้ว่าตรงตามเงื่อนไขการรับยาหรือไม่ ประกอบกับการตรวจเลือดตามมาตรฐานสากล(คนไข้ที่จะรับยาจะต้องมีผลเอชไอวี เป็นลบ) และยาในกลุ่มนี้ต้องพิจารณาจ่ายโดยแพทย์เท่านั้น เพื่อให้ร่างกายมีระดับยาที่เพียงพอในการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ผู้ป่วยต้องจะรับประทานยาติดต่อกันทุกวันตลอดช่วงที่ยังมีความเสี่ยงอยู่ และการใช้ยาในลักษณะนี้จะต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์ โดยผู้ป่วยจำเป็นต้องได้รับการตรวจเลือดก่อนเริ่มยาว่าตนไม่มีเชื้อเอชไอวี อยู่ก่อนแล้ว  ใครบ้างที่ควรได้รับยาเพร็พ (PrEP) ยาเพร็พ (PrEP) ป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ได้กี่เปอร์เซ็นต์ การใช้ยา PrEP อย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง โดยกินต่อเนื่องทุกวันไปอย่างน้อย 7 วันก่อนที่จะมีความเสี่ยง จะช่วยลดความเสี่ยงของการติดเชื้อเอชไอวี จากการมีเพศสัมพันธ์ได้มากกว่า 90 % ส่วนในกรณีของผู้ใช้ยาเสพติดแบบฉีด สามารถลดความเสี่ยงในการติดเชื้อลงได้ถึง 70% ดังนั้นถ้าเราอยากจะป้องกันให้ดีที่สุด ก็ควรกิน PrEP และใช้ถุงยางอนามัยด้วย เพราะหากพลาดอย่างใดอย่างหนึ่งไป (เช่น ถุงยางแตก หรือคู่ไม่ยอมใส่ หรือลืมกิน PrEP) ก็มีอีกอย่างที่ช่วยป้องกันเราจากการติดเชื้อเอชไอวีได้ ทำไงถ้าลืมทานยาเพร็พ (PrEP) หากลืมกินยา หรือกินยาไม่ตรงเวลาอย่างต่อเนื่อง สามารถ…

  • |

    วิธีการรักษาผื่นที่เกิดจากการติดเชื้อเอชไอวี

    ผื่นที่ผิวหนัง เป็นอาการทั่วไปเมื่อเกิดการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี ขึ้น อาการมักจะเป็นสัญญาณเริ่มแรก และมักจะเกิดขึ้นในช่วง 2 – 3 สัปดาห์หลังได้รับเชื้อเข้าสู่ร่างก่าย ซึ่งอาการผื่นอาจไม่ได้เป็นเกิดจากการติดเชื้อเท่านั้น แต่ยังเป็นอาการที่เกิดขึ้นได้จากยาที่ใช้รักษาการติดเชื้อไวรัสเอชไอวี ได้ด้วย ผื่นที่เกิดจากเชื้อเอชไอวี อาจจะเรียกว่า ผื่นเอชไอวี หรือเอดส์เฉียบพลัน  เป็นผื่นเอชไอชวีเฉียบพลันมักจะเกิดขึ้นในช่วงแรกของการติดเชื้อ ผื่นจะปรากฏในส่วนเดียว หรือหลายส่วนของร่างกาย และอาจทำให้เกิดอาการคันที่ผืนด้วย  ผื่นที่เกิดจากเชื้อเอชไอวี มักจะเป็นจุดด่างดวงบนผิวหนัง ถ้าเป็นคนผิวขาวก็จะเป็นจุดสีแดง แต่ถ้าเป็นคนผิวสีเข้มก็จะเป็นสีดำอมม่วง โดยความรุนแรงของผื่นจะไม่เท่ากันในแต่ละคน บางคนก็อาจจะมีผื่นขึ้นรุนแรงมากเป็นบริเวณกว้าง ในขณะที่บางคนก็อาจจะมีผื่นขึ้นนิดหน่อยเท่านั้น แต่ถ้าผื่นที่เกิดจากเชื้อเอชไอวี เป็นผลมาจากยาต้านไวรัส ผื่นจะเป็นรอยแผลแดงบวมไปทั่วร่างกาย ผื่นแบบนี้เรียกว่า ผื่นแพ้ยา สังเกตว่าผื่นขึ้นตรงไหล่ หน้าอก ใบหน้า ท่อนบนของร่างกาย และมือหรือไม่ ผื่นเอชไอวีจะมีอาการเจ็บ และคัน ในช่วงเวลาที่ ผื่นปรากฏและจะมาพร้อมกับอาการอื่น ๆ ซึ่งถือว่าเป็นอาการเริ่มแรกของการติดเชื้อเอชไอวี อาการเหล่านี้ สาเหตุของผื่นจากเชื้อเอชไอวี ผื่นเกิดจากการที่เซลล์เม็ดเลือดขาวในร่างกายลดลง จะเกิดขึ้นในระยะไหนของการติดเชื้อก็ได้ แต่โดยทั่วไปแล้ว มีผื่นจะเกิดขึ้นภายใน 2-3 สัปดาห์หลังจากที่คุณได้รับเชื้อ เป็นระยะที่เรียกว่าการเปลี่ยนแปลงในตัวอย่างเลือด ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อเราสามารถตรวจหาการติดเชื้อเอชไอวีได้จากการตรวจเลือด แต่บางคนก็อาจจะไม่ผ่านขั้นตอนนี้ แต่จะมีผื่นขึ้นหลังจากติดเชื้อไวรัสไปถึงระยะอื่นแล้วก็ได้…