Untransmittable
| | | |

Untransmittable ความสำคัญที่เปลี่ยนแปลงชีวิตและสังคม

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา “Untransmittable” ที่มาพร้อมแนวคิด “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” (U=U) ได้รับความสนใจอย่างมากในวงการแพทย์และสังคมทั่วโลก แนวคิดนี้ไม่เพียงแค่ช่วยปรับปรุงชีวิตของผู้ติดเชื้อ HIV แต่ยังเปลี่ยนแปลงทัศนคติและการยอมรับในสังคมต่อผู้ที่มีเชื้อ HIV ด้วย

“Quicky"

U=U มีความหมายว่า ผู้ที่ติดเชื้อ HIV ที่รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัส (ART) อย่างต่อเนื่อง และสามารถลดปริมาณเชื้อไวรัสในเลือดจนไม่สามารถตรวจพบได้ จะไม่สามารถแพร่เชื้อให้กับผู้อื่นผ่านทางเพศสัมพันธ์ได้ ความสำเร็จนี้ได้รับการพิสูจน์จากงานวิจัยและการศึกษามากมายที่สนับสนุนแนวคิดนี้

ความสำคัญทางการแพทย์ของ “Untransmittable”

Untransmittable คือแนวคิดที่ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐานทางการแพทย์ที่ชัดเจน โดยเฉพาะจากการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่า ผู้ที่ติดเชื้อ HIV สามารถลดปริมาณไวรัสในร่างกายจนไม่สามารถตรวจพบได้ เมื่อพวกเขารับยาต้านไวรัสอย่างต่อเนื่อง ปริมาณไวรัสในเลือดที่ต่ำมาก ๆ ทำให้ไม่สามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้ โดยเฉพาะผ่านทางเพศสัมพันธ์

ความสำคัญของ U=U ในด้านการแพทย์มีอยู่ 3 ประเด็นหลัก ดังนี้:

“Quicky"
  1. การป้องกันการแพร่เชื้อ HIV: แนวคิด U=U ช่วยลดโอกาสในการแพร่เชื้อไปยังคู่นอนหรือบุคคลอื่น ซึ่งทำให้เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อ HIV ควบคู่กับวิธีการป้องกันอื่น ๆ เช่น การใช้ถุงยางอนามัยหรือการรับประทานยา PrEP (Pre-exposure prophylaxis)
  2. การดูแลสุขภาพของผู้ติดเชื้อ: ผู้ติดเชื้อ HIV ที่เข้ารับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสอย่างต่อเนื่องจะมีสุขภาพที่ดีและสามารถควบคุมปริมาณไวรัสในเลือดให้อยู่ในระดับต่ำได้ นอกจากจะป้องกันการแพร่เชื้อแล้ว ยังช่วยให้ผู้ติดเชื้อสามารถมีชีวิตที่ยืนยาวและปราศจากภาวะแทรกซ้อนจากเชื้อ HIV ได้
  3. การสร้างความมั่นใจในการรักษา: การรับรู้เกี่ยวกับ U=U ส่งเสริมให้ผู้ที่ติดเชื้อยอมรับและปฏิบัติตามการรักษาอย่างเคร่งครัด เนื่องจากพวกเขารู้ว่าการรักษานั้นมีผลดีต่อสุขภาพของตนเองและยังช่วยป้องกันการแพร่เชื้อไปยังผู้อื่น

Untransmittable การลดอคติและการตีตรา

Untransmittable

ผลกระทบของ U=U ไม่ได้หยุดอยู่แค่ด้านการแพทย์ แต่ยังส่งผลลึกซึ้งในระดับสังคม โดยเฉพาะในเรื่องของการลดการตีตราและอคติที่เคยมีต่อผู้ติดเชื้อ HIV ในอดีต ผู้ที่มีเชื้อ HIV มักจะเผชิญกับการถูกแยกออกจากสังคม เนื่องจากความกลัวว่าจะแพร่เชื้อได้ แต่การเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับ U=U ช่วยให้สังคมเปลี่ยนมุมมองต่อผู้ติดเชื้อได้อย่างชัดเจน

การที่สังคมรับรู้ว่า “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” ช่วยทำให้เกิดการยอมรับที่มากขึ้นในหลายด้าน เช่น:

“ChatLove2test"
  • ลดการเลือกปฏิบัติในสถานที่ทำงาน: ผู้ที่มีเชื้อ HIV มักถูกเลือกปฏิบัติในการจ้างงานเนื่องจากความกลัวของนายจ้างหรือเพื่อนร่วมงาน แต่เมื่อสังคมเข้าใจว่า HIV ไม่สามารถแพร่เชื้อได้หากตรวจไม่เจอ การเลือกปฏิบัติเหล่านี้จะลดลง ทำให้ผู้ติดเชื้อสามารถทำงานและมีชีวิตที่มีความหมายได้เหมือนคนทั่วไป
  • สร้างความมั่นใจในความสัมพันธ์ส่วนตัว: สำหรับคู่รักที่มีความต่างสถานะทางเชื้อ HIV (หนึ่งคนติดเชื้อและอีกคนไม่ได้ติดเชื้อ) U=U ช่วยให้พวกเขาสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่แข็งแรงและปลอดภัยได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการแพร่เชื้อ แนวคิดนี้ช่วยลดความกลัวและสร้างความมั่นใจในชีวิตคู่ได้
  • ลดการตีตราในสังคม: การเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับ U=U ช่วยลดความกลัวและความเข้าใจผิดที่สังคมเคยมีเกี่ยวกับ HIV ทำให้ผู้ที่ติดเชื้อสามารถเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมโดยไม่ถูกกีดกันหรือประสบกับการเหยียดหยาม

การสร้างความเข้าใจและความหวังใหม่

Untransmittable

การที่แนวคิด U=U ได้รับการยอมรับในวงกว้างช่วยสร้างความหวังใหม่ให้กับผู้ติดเชื้อ HIV และครอบครัวของพวกเขา จากเดิมที่ HIV เป็นโรคที่มาพร้อมกับความกลัวและการกีดกัน แต่ปัจจุบัน ด้วยการรักษาทางการแพทย์ที่มีประสิทธิภาพและเทคโนโลยีสมัยใหม่ ผู้ติดเชื้อสามารถมีชีวิตที่ปกติและสุขภาพดีได้เหมือนกับคนทั่วไป

U=U ยังช่วยให้ผู้ติดเชื้อมีแรงจูงใจในการเข้ารับการรักษาและดูแลสุขภาพของตนเองมากขึ้น และยังทำให้พวกเขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และสามารถใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นโดยไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อคนรอบข้าง

“PrEPLove2test"

นอกจากนี้ แนวคิด U=U ยังเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการลดความไม่เท่าเทียมในสังคม การยอมรับแนวคิดนี้ช่วยส่งเสริมให้เกิดการดูแลและสนับสนุนผู้ติดเชื้อ HIV อย่างเหมาะสม และลดความไม่เสมอภาคที่พวกเขาเคยเผชิญในด้านต่าง ๆ เช่น การเข้าถึงบริการสาธารณสุข การทำงาน และการศึกษาด้วย

สรุป U=U คือการเปลี่ยนแปลงที่ครอบคลุมทั้งทางการแพทย์และสังคม

แนวคิด Untransmittable หรือส่วนหนึ่งใน U=U ไม่ได้เป็นเพียงแค่ความก้าวหน้าทางการแพทย์ในการรักษาและป้องกันการแพร่เชื้อ HIV เท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยเปลี่ยนแปลงสังคมให้มีความเข้าใจและยอมรับผู้ที่ติดเชื้อ HIV มากขึ้น นอกจากจะช่วยลดการแพร่เชื้อได้จริง ยังช่วยลดการตีตรา อคติ และความเข้าใจผิดที่มีต่อผู้ติดเชื้อได้อย่างมาก

ในขณะที่การแพทย์ยังคงพัฒนา แนวคิด U=U จะยังคงเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการเปลี่ยนแปลงสังคมให้เป็นสถานที่ที่มีความเท่าเทียม ความเข้าใจ และการสนับสนุนต่อผู้ที่ติดเชื้อ HIV อย่างแท้จริง เมื่อทุกคนเข้าใจว่า “ตรวจไม่เจอ = ไม่แพร่เชื้อ” เราก็สามารถสร้างสังคมที่ไม่เพียงแต่ปราศจากการแพร่เชื้อ HIV แต่ยังเต็มไปด้วยความรัก ความหวัง และความเท่าเทียมสำหรับทุกคน

Similar Posts

  • | | |

    ยาเป๊ป (PEP) ยาต้านฉุกเฉินป้องกันเอชไอวี

    ยาต้านไวรัสเอชไอวีเป็นยาที่ออกฤทธิ์ยับยั้งหรือต้านการแบ่งตัวของเชื้อเอชไอวี ช่วยป้องกันไม่ให้เชื้อไวรัสเข้าไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด T-cell มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อได้สูงสุดถึง 99% หากมีการใช้อย่างถูกวิธี การทานยา เป๊ป(PEP) จะต้องทานอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 1 เดือน และทานยาต้านไวรัสประกอบกัน 2-3 ชนิด ซึ่งเป็นวิธีเดียวกันกับผู้มีเชื้อเอชไอวี แต่ยาต้านไวรัสส่วนมาก มักมีผลข้างเคียง บางรายอาจมีอาการท้องเสีย ปวดหัว คลื่นไส้ อาเจียน และอิดโรย โดยผลข้างเคียงนี้อาจมีอาการรุนแรงในบางราย จนทำให้เป็นสาเหตุของผู้ทานยา หยุดยาไปก่อนที่จะทานครบกำหนด สาเหตุที่ต้องรับยาเป๊ป ( PEP ) ยาเป๊ป (PEP) เป็นยาต้านฉุกเฉิน ในกรณีการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกันและควรเก็บไว้ใช้ในกรณีฉุกเฉินเท่านั้น และการรับยา PEP จะช่วยยับยั้งการกลายเป็นตัวไวรัสที่สมบูรณ์ ซึ่งจะทำให้ร่างกายของผู้ป่วยสร้างระบบภูมิคุ้มกันในการป้องกันก่อนจะแพร่กระจายในร่างกายได้ ดังนั้นจึงควรรับประทานยาให้เร็วที่สุด ต้องกินยาเป๊ป ( PEP ) นานแค่ไหน การกินยา PEP ให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุดจะต้องกินภายใน 72 ชั่วโมงหลังได้รับความเสี่ยง โดยกินอย่างสม่ำเสมอทุกวัน(กินเวลาเดิม) ต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 28 วัน โดยสูตรยาที่กินจะมีทั้งแบบวันละครั้งและวันละ 2 ครั้ง…

  • | | | |

    15 เรื่องที่มักเข้าใจผิดเกี่ยวกับผู้ติดเชื้อเอชไอวี/โรคเอดส์

    ถึงแม้ว่าโรคเอดส์ และเชื้อเอชไอวี ที่เกิดขึ้นในประเทศไทยจะมีมานานมากแล้ว แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังมีความรู้ความเข้าใจผิด ๆ เกี่ยวโรคเอดส์ และเชื้อเอชไอวี ทำให้ปัจจุบันต้องมีการให้ความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง เกี่ยวกับโรคเอดส์ และเชื้อเอชไอวี หรือการเผยแพร่ความรู้ใหม่ ๆ อยู่อย่างต่อเนื่อง เอชไอวี คืออะไร เรื่องที่มักเข้าใจผิดเกี่ยวกับผู้ติดเชื้อเอชไอวี/โรคเอดส์ 1. โรคเอดส์ กับ เชื้อเอชไอวี เป็นคนละตัวกัน HIV คือ เชื้อไวรัสที่ก่อให้เกิดโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง  ส่วนโรคเอดส์ คือ โรคแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นหลังภูมิคุ้มกันบกพร่องที่เชื้อเอชไอวีทำลาย 2. โรคเอดส์ ยังมีโอกาสรอดชีวิต ปัจจุบันยังไม่มียาที่รักษาโรคเอดส์ได้โดยตรง แต่ถ้าหากตรวจพบในระยะที่ยังเป็นการติดเชื้ออยู่ สามารถทานยาต้านไวรัส เพื่อไม่ให้เชื้อไวรัสเข้าไปทำร้ายภูมิคุ้มกันในร่างกาย จนเกิดอาการความผิดปกติออกมา ดังนั้นหากตรวจพบเชื้อได้เร็ว ก็จะยิ่งควบคุมเชื้อไวรัสเอชไอวีได้ง่าย จนไม่เชื้อไม่พัฒนาเป็นโรคเอดส์ที่สมบูรณ์ โอกาสรอดก็มีสูงขึ้น และสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติเหมือนคนทั่วไป 5. เชื้อเอชไอวีไม่ใช่ไข้หวัดที่จะติดต่อกันได้ง่าย 6. เชื้อเอชไอวีแพร่ผ่านการสัมผัส น้ำตา เหงื่อ น้ำลาย หรือปัสสาวะได้ จริง ๆ แล้ว เชื้อเอชไอวีไม่สามารถแพร่ผ่านการสัมผัส น้ำตา เหงื่อ น้ำลาย…

  • | | |

    โรคติดเชื้อฉวยโอกาส ที่พบได้มากในผู้ติดเชื้อเอชไอวี

    โรคติดเชื้อฉวยโอกาส หรือภาวะแทรกซ้อน คือ ผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยโรคเอดส์ จะมีโรคติดเชื้อฉวยโอกาส หรืออาการภาวะแทรกซ้อนระยะเริ่มต้น คือ ผิวหนังเป็นเริม งูสวัสดิ์ ฝี เชื้อรา ผื่น กลากเกลื้อน แผลเรื้อรัง ลิ้นเป็นฝ้าขาว แบบโรคเชื้อรา เป็นไข้ และไอเรื้อรัง แบบวัณโรคปอด เป็นไข้ ไอ หอบ แบบปอดอักเสบ เป็นไข้ ปวดศีรษะรุนแรง อาเจียน คอแข็ง ก้มไม่ได้ (ก้มยาก) แบบเยื่อหุ้มสมองอักเสบ แขน ขา ชา อ่อนแรง แบบไขสันหลังอักเสบ ซีด มีจุดแดง จ้ำเขียว หรือเลือดออก แบบโรคเลือด ท้องเดินเรื้อรัง แบบมะเร็งลำไส้ใหญ่ โรคติดเชื้อฉวยโอกาส หรือภาวะแทรกซ้อน ที่อาจพบได้ และค่อนข้างเป็นอันตราย ได้แก่

  • ชุดตรวจเอชไอวีด้วยตนเอง

    การติดเชื้อเอชไอวีนับว่าเป็นปัญหาระดับโลกที่หน่วยงานระดับสากล ได้ให้ความสำคัญอย่างต่อเนื่องเป็นประจำทุกปี โดยมุ่งหวังที่จะลดอัตราการติดเชื้อเอชไอวีให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เนื่องจากในปัจจุบันยังไม่สามารถค้นพบวิธีการรักษาให้หายขาดได้ 100% แต่การพัฒนาที่ก้าวล้ำมากที่สุดในตอนนี้ คือการรักษาผู้ป่วยให้สามารถมีชีวิตร่วมกับเชื้อเอชไอวีได้อย่างปกติ และที่ขาดไม่ได้คือการพัฒนาชุดตรวจเอชไอวีด้วยตนเอง ( HIV Self Test) ซึ่งมีส่วนช่วยในการตรวจคัดกรองเอชไอวีเบื้องต้นได้ง่ายดาย อีกทั้งยังเข้าถึงผู้เสี่ยงต่อการติดเชื้อในระดับครัวเรือนอย่างทั่วถึงมากขึ้นด้วยเช่นกัน ชุดตรวจเอชไอวีด้วยตนเองคืออะไร? ชุดตรวจเอชไอวีด้วยตนเอง ( HIV Self Test) คือ ชุดเครื่องมือที่ทางการแพทย์ที่ได้ออกแบบมาอย่างเหมาะสม เพื่อให้ผู้ที่ต้องการทราบผลเลือดได้สามารถตรวจด้วยตัวเองอย่างสะดวกรวดเร็ว เหมาะสำหรับผู้ที่ผ่านความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี แต่ไม่ต้องการหรือไม่สะดวกในการเข้ารับการตรวจคัดกรองยังสถานพยาบาล เนื่องจากต้องการความเป็นส่วนตัวมากกว่า ซึ่งชุดตรวจเอชไอวีด้วยตนเองได้มีการพัฒนาขึ้นโดยมีจุดประสงค์ให้ผู้คนทั่วไปสามารถเข้าถึงการตรวจเอชไอวีได้ง่ายมากยิ่งขึ้น โดยชุดตรวจที่มีประสิทธิภาพจะต้องได้รับการรับรองจากองค์กรระดับสากลอย่างถูกต้อง ชุดตรวจเอชไอวีด้วยตนเองดีไหม น่าเชื่อถือหรือไม่?  บทความอื่นๆ : มารู้จักเอดส์ กับระยะของการติดเชื้อ และผู้มีพฤติกรรมเสี่ยงสังเกตตนเองอย่างไร จองตรวจเอชไอวี ฟรี!! ไม่มีค่าใช้จ่าย : Love2test

  • | | |

    มารู้จักเอดส์ กับระยะของการติดเชื้อ และผู้มีพฤติกรรมเสี่ยงสังเกตตนเองอย่างไร

    ทุกคนรู้ดีว่า “เอดส์” คือโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่ปัจจุบันยังไม่มียาหรือวิธีในการรักษาให้หายขาด แต่จะช่วยสร้างภูมิคุ้มกันในร่างกายให้แข็งแรงเพื่อต่อสู้กับโรคแทรกซ้อนต่าง ๆ ที่จะเข้ามาหา ปัจจัยเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดโรคนี้คือ การมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนหลายคู่โดยไม่ป้องกันด้วยถุงยางอนามัย หรือห่วงอนามัย, การใช้ของมีคมร่วมกับผู้อื่น เป็นต้น ซึ่งเชื้อเอดส์นี้จะไม่ติดต่อทางน้ำลายหรือการสัมผัสภายนอก อย่างไรก็ตามสำหรับใครที่มีพฤติกรรมเสี่ยง การรู้ว่าเอดส์ระยะแรก และระยะถัด ๆ ไปเป็นอย่างไร จะช่วยด้านการดูแลตนเองอย่างดี เอดส์ระยะแรก แสดงอาการอย่างไร เอดส์ระยะสาม แสดงอาการอย่างไร จะเรียกว่า เอดส์ระยะสุดท้าย หรือ ระยะโรคเอดส์ก็ไม่ผิด เพราะจากแค่เป็นการติดเชื้อจะพัฒนาไปสู่การเป็นโรคเอดส์แบบเต็มตัว ภูมิคุ้มกันในร่างกายจะลดลงและบกพร่องมากขึ้น ส่งผลให้โรคแทรกซ้อนต่าง ๆ หรือโรคฉวยโอกาสจากเชื้อไวรัสอื่นเข้ามาง่ายขึ้น ร่างกายจะโทรมเร็ว มีผื่นขึ้นตามตัว และมีอาการป่วยตามแต่จะเกิดการติดเชื้อ โรคเอดส์ถือเป็นโรคอันตรายที่คนทั้งโลกเองรู้ดี ดังนั้นการเริ่มต้นจากตนเองด้วยวิธีใช้ชีวิตอย่างเหมาะสม รักเดียวใจเดียว ไม่เปลี่ยนคู่นอนบ่อย ๆ และตรวจเอชไอวีเป็นประจำจะช่วยลดโอกาสเสี่ยงในการเกิดโรคนี้ได้เป็นอย่างดี

  • | | |

    การติดเชื้อเอชไอวีและโรคเอดส์กับแนวทางการรักษาในปัจจุบัน

    เชื้อเอชไอวี (Human Immunodeficiency Virus) คือ ไวรัสที่จะเข้าไปกัดกินทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาว ทำให้ภูมิคุ้มกันบกพร่อง การติดเชื้อเอชไอวีแบ่งเป็น 4 ระยะ คือ 1) ระยะติดเชื้อเฉียบพลัน คือ ระยะที่รับเชื้อมาใหม่ๆ หรือช่วงระหว่าง 2-4 สัปดาห์ หลังจากติดเชื้อมา โดยผู้ติดเชื้อบางส่วนจะมีอาการคล้ายไข้หวัด มีอาการ มีไข้ เจ็บคอ ต่อมน้ำเหลืองโต ปวดเมื่อยตามร่างกาย มีผื่น และปวดหัว อาการเหล่านี้เรียกว่า acute retroviral syndrome หรือ ARS เป็นอาการที่ร่างกายตอบสนองต่อการติดเชื้อเอชไอวี 2) ระยะไม่ปรากฏอาการ คือ เป็นระยะที่ไม่มีอาการผิดปกติใดๆ จึงทำให้ผู้ติดเชื้อสามารถแพร่เชื้อให้กับบุคคลอื่นได้ง่ายโดยการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่ได้ป้องกัน เนื่องจากไม่ทราบว่าตนเองติดเชื้อ  อาจอยู่ในระยะนี้นานถึง 10 ปี แนวทางการรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวีในปัจจุบัน คือ การรักษาด้วยยาต้านเอชไอวีเท่านั้น เพราะช่วยในการยับยั้งการเพิ่มจำนวนของเชื้อเอชไอวีในกระแสเลือด เมื่อจำนวนเชื้อลดลง  ร่างกายก็สามารถสร้างภูมิคุ้มกันได้มากขึ้น   โอกาสในการเจ็บป่วยด้วยโรคฉวยโอกาสจึงลดลง เพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย ทำให้ผู้ป่วยส่วนมากสามารถทำงานและดำรงชีวิตตามปกติได้  และการเสียชีวิตจากโรคฉวยโอกาสก็เป็นไปได้น้อย จึงเป็นวิธีการรักษาที่ได้ผลดีที่สุด…